Darbe! Ne soğuk bir kelime…

Türkiye siyasetinin yeniden tasarlandığı, sivil toplum örgütlerinin, partilerin tek tek kapatıldığı, bilinen tüm ezberlerin inadına ( birde iyiliğinizi istiyoruz diyerek) bozulduğu süreç…

Acımasızca kendi insanlarını sürgüne gönderen, Türkiye Büyük Millet Meclisini dağıtan, demokrasiye balyoz gibi vurup darmadağın eden darbe!

Sadece kayıtlara geçen rakamlarla 12 Eylül : 650 bin gözaltı, 1 milyon 653 bin fişleme, 171 işkencede ölüm, 50 idam!

Yine Eylül, yine darbe günlüklerinin acı, kan, gözyaşı, ibret sızılarının depreşme mevsimi!

Gecenin sıcak koynundan, sabahın soğuk darbesine uyananların 32 yıl geçmesine rağmen hala gözlerini nemlendiren Eylül sızıları başladı yine.

Ülke ( çok şükür ki) birkaç generalin tekelinde değil artık.

Binlerce insan korkulu sabahlara uyanıp, idam sehpalarının korkunç gölgesinde sevdiklerine el sallamıyor… Ancak yine tartışılıyor, unutulamıyor, sorgulanıyor…

Kayıp bir kuşağın vebalini alan, "paşayım" diyerek hala yaptıklarının ardında duranlara, ülkemizin şu an var olan demokrasisinin en ağır, en net, en kaliteli cevabı, can yakanların "sembolik bile olsa" yargılanma süreçlerinin başlaması olacaktır.

Kimse "O zaman öyle gerekiyordu"

           "Biz yaptık oldu"

           "Daha iyi yaşamak için öldürmeliydik"

           "30 yıl uzun zaman yaşlandık"

           "Yaparken yalnız değildik"

           " Sorgulanırsak intihar ederiz"

Ve ezcümle saçmalamaları, 12 Eylül"ü yaşayanların sızılarını dindiremez. Biz affetsek bile sizi tarih affetmez!