Bir eğitim –öğretim yılı daha geçiyor yavaş yavaş.2008–2009 Öğretim yılı sona doğru giderken, kimleri hangi kaderler bekliyor bilemiyoruz. Aslında herkes kendini biliyor ama çalışmak o kadar zor mu bilemiyorum! Kimsede hala bir silkinme belirtisi görülmüyor.

Düşünebilene bir yıl çok şey ifade eder. Mesela bir yıl geç atılır hayata. Belkide aynı sınıfta kendisinden daha küçük öğrencilerle beraber okumanın zorluğunu hisseder. Beraber okuduğu arkadaşları bir üst sınıfta okurken, sınıfta kalan öğrenci onlara görünmemek için nasılda ezilir topluluğun içinde! Ailenin bir yıl içinde öğrencisine ettiği masraflar ve onları mutsuz eden sonuçlar acaba parayla satın alınır mı? Ya devletin ettiği onca emek ve masraflar nereye gidecek? Nasıl telafi edeceğiz bu kayıpları diye düşündünüz mü?

Bir yıl önce başaramadığın dersleri yeniden görmek çok hoş olmasa gerek! Birde sen geçen yıl bunları görmüşsündür oğlum diyen öğretmenlerin seslerine kulak tıkamak mümkünmü?

Sınıfta bir ezik öğrenci misali, yedi saatin bitmesini beklemek çok kolay olmasa gerek.

Birde işin diğer yüzü var. Birde yeniden sınıfta kalmak var. O zaman okulla irtibatın tamamen kesilir. Okuma hakkın sona erer ve sen sokakların yalnız ve hedefsiz dışlanmışı olarak bulursun kendini. Bütün bu dışlanmışlık yetmiyor gibi, dışarıda kötülük adına iş yapanlar sizden faydalanmak uğruna her şeyi yaparlar. Nasıl olsa boştayım, nasıl olsa hiçbir baltaya sap olamıyorum diyerek kendini karanlık ilişkiler ortasında bulursun. Bu da hayatın daha çok karmaşık olmasının, ya da seni sona doğru dörtnalla götüren kaderin ağlarına takıldığının resmidir.

Sonra pişmanlıklar başlar. Keşkeler alır okuyamamanın yerini. Keşke tekrar başlasam o hatalarımı bir daha yapmam dersiniz ama iş işten geçmiştir artık. Artık hayatın neresinden tutunmuşsanız öylece sürüklenir gidersiniz, yeni keşkeler içine düşmemek için. Her okul lafı açıldığında İçinizi bir hüzün kaplar ve pişmanlıklar peşinizi bırakmaz.

Öyleyse; daha zaman varken, keşkeler girmemişken aramıza, hadi çalışmaya başlayalım. Zamana geri bakmadan başarmanın mutluluğunu ailemizin, arkadaşlarımızın ve öğretmenlerimizin yüzünden okuyalım. Daha zamanımız var mücadeleye. Ezik bir öğrenci olmamaya. Devletimizi ve ailemizi zarara sokmamak için, daha zamanımız var, bizden küçük öğrencilerle okumamak için, sokakların çocuğu olmamak ve okuma hakkımızın yok olmaması için. Daha zamanımız var sevgili öğrencilerim; geriye dönüp dönüp KEŞKE dememek için