Pandemiden sonra hepimiz anladık ki hiçbir şey aynı değil ve olmayacak. Büyük bir savaş olmadan ancak büyük savaşlar kadar can kaybı yaşanarak yeni bir dünya düzeni oluştu. Hiç birimiz aynı değiliz.

 

Sanırım tüm sistemlerin iflas ettiği, tüm dünyanın sarsıldığı, dengelerin hızla değişime gittiği bir dönemin içinden geçmeye devam ediyoruz. Elbette her zaman olduğu gibi ülkemizde dünyada hissedilenden en az dört kat daha yansımış ve şiddetli.

 

Ülkemiz her ne kadar günlük yaşamda zaman zaman alakasız gündemlere maruz kalsa da en önemli ve hayati problemimiz yoksulluk, alım gücü, zamlar, içinden çıkılamayan ekonomi. Bu olumsuz durum bütün sosyal hayatımıza ve değerlerimize de işlemiş durumda. İnsanlar kırgın, yorgun, psikolojileri toplum olarak iflas etmiş, kırıcı...Çözümsüz ve umutsuz.

 

Eğitim de çökmüş alanlardan biri. Öğretmenin değersizleşmesi, veli-öğrenci-öğretmen ilişkileri...

 

Hem toplum içinde hem de tüm sektörlerde sabırlı, güçlü ve dikkatli olmamız gerekiyor. Bu düzen ve olumsuzluklar kaosa açık; insanı insana düşürmeye, harcatmaya, aile yapılarını, kardeşliği sarsmaya, insanları bölmeye-parçalamaya, yalnızlaştırmaya meyilli.

 

Ve unutulmamalı ki her alanda gelişmek, değişmek, hayatta kalmak istiyorsanız bunun en büyük yolu ve yatırımı EĞİTİM. 

 

Sizler öğretmenlere güvenin. Onlara değer verin, sahip çıkın. Çünkü çocuklarımızla en fazla vakit geçiren, ilgilenen kişiler yine onlar. Sizler bu mesleğe eğilmez, önem vermezseniz zarar görecek olan yine çocuklarımızdır. Sizlerin Öğretmenliğe vereceği değer yalnızca kendi çocuklarınıza yansımayacak, bir toplumun nesillerine verilecek değerdir.