Adana'da yaşayan 58 yaşındaki 5 çocuk annesi Zekiye Bolat, çocukları için hemcinslerinden farklı bir şekilde ekmek mücadelesi veriyor

Adana'da 58 yaşındaki 5 çocuk annesi Zekiye Bolat, 29 yıl önce eşinin ölümüyle çaresiz kalınca çocuklarının ve kendisinin geçimini sağlamak için 21 yıldır çöp konteynerlarından kağıt topluyor. Topladığı kağıtları satarak geçimini sağlıyor.

35-40 LİRA İÇİN KENDİ AĞIRLIĞININ 3 KATI YÜKÜ TAŞIYOR

Sokaklarda kilosunun üç katı ağırlıktaki yükü iki tekerlekli aracına yükleyerek taşıyan Bolat, günlük ortalama 30–35 lira kazanıyor. En büyüğü 40; en küçüğü 21 yaşında 5 çocuk annesi Zekiye Hanım, boyundan büyük çuvala doldurduğu atıkların altına girerek 'depo olarak' kullandığı boş alanda ayıklayıp sonra ambalajlıyor. Hafta sonra bunları toptancılara satıyor. Bu işten evinin günlük harcamaları yanı sıra elektrik, su ve kira harcamalarını karşılayan Bolat, yıllardır bu uğraşıp kimseye muhtaç olmadan ayakta kalıyor. İkisi erkek beş çocuğunu kağıt toplayarak okutan, evlendiren anne Bolat, kiralık bir evde oturuyor.

"BU İŞİ YAPMASAYDIM ÇOCUKLARIM AÇ KALIRDI"

Adana'da çok sayıda atık toplayıcısı bulunduğu ancak kadın olarak bu işi yapanların sayısının bir elin parmağını geçmediğini ifade eden Bolat, toplaması, taşıması ve ayıklanması zor bir iş yaptığını belirtiyor. Bolat, şunları söylüyor: "Kocam vefat ettiğinde çaresiz kaldım, iş bulamadım. Zor durumda kalınca kağıt topladım. Bu işi yapmasaydım çocuklarım aç kalacaktı. Her gün sabah saat 06.00'da çıkıp çöp kutularında pet, karton gibi atıkları topluyorum. Sonra bunları ayıklıyorum. Gün oluyor, akşam saat 20.00'ye kadar çalışıyorum. Gelirim kağıt toplamaya bağlı; günlük 30-35 liranın altına düşmüyor."

KALP VE TANSİYON HASTASI

Eve yorgun bir şekilde döndüğünü dile getiren Bolat, "Bütün gün yürüyorum. Gece ayaklarımın ağrısından uyuyamıyorum. Bazen tansiyonum çıkıyor. Kalp ve tansiyon hastasıyım. Buna rağmen çocuklarımın ekmeğini çıkartıyorum. Kimseye muhtaç olmuyorum. Çok şükür." diyor.

"NE YAPAYIM ARTIK BUNA MECBURUM"

Anneler Günü'nde çocuklarının aldığı hediyeler karşısında çok duygulandığını ifade eden Bolat, bu mutlu gününde dahi çalışmasını "Ne yapayım, ekmek derdi; buna mecburum." sözleriyle açıklıyor.